Адна думка на “Вясна ідзе — красу нясе

  1. Міхась Скобла. Радаўніца

    Над крыжамі птах пяе.
    Гэй, аднавяскоўцы,
    Мармуровыя мае!..
    У адказ — ні слоўца.

    Паражнілі гляк да дна,
    Запівалі квасам.
    Танцавалі да відна
    Польку з выхілясам.

    Звонкаглінныя збанкі
    На платах віселі.
    Спеў ляцеў на ўсе бакі,
    Па тры дні — вяселлі.

    Прывяла вярба наўгад,
    Жоўтая, як з воску, —
    Ні людзей няма, ні хат,
    Закапалі вёску.

    Там клады і тут клады,
    Зруб ляжыць ля зруба.
    Перабраліся б сюды,
    Дзед Васіль мой малады,
    Цётка мая Люба.

    Памінальнай свечкі ўсхліп
    Стыне ў халадэчы.
    Можа, тут вы ажылі б,
    Запаліўшы ў печы.

    Экскаватарны раскоп.
    Вецер рве газету.
    Комін, нібы перыскоп,
    Глянуў з таго свету…


Добавить комментарий