Прайходзіць мясаед, пачынаяцца Вялікі пост. Сем тыдняў усе людзі пасцілі, хадзілі ў цэркаў спавядацца. (далее…)
Сёння маёй бабе Клаўдзі было б 100 гадоў
Нарадзілася наша Клаўдзя Андрэеўна Калач рыхтык у гэты дзень, 20 сакавіка, 1920 г. у Разанскай губерні, дзе сям’я была ў бежанстве. Пражыла 84 гады, пяць апошніх — у мяне, бо сляпой трэба было дажываць свой век, навобмацак хадзіць.
А так лёс пакідаў па свеце, іншы раз, як стане ўспамінаць: «У Германіі была, у Расеі была. І дзе я адно ні была — хіба ў воўчуй сраццы… У Мінску жыла, і прыпіска была мінская, та не, некае халеры паперло ў гэтыя Куляны, каб яны праваліліся… А цяпер яшчэ трэба ў Баранавічах сядзець на этажах…».
Артыска была, спяваць надта любіла. Каб пры лепшым раскладзе лёсу, можа і патрапіла б хоць у калектыў які творчы. Але колькі такіх артыстак і артыстаў было адно ў Кулянах!..
Аўсяны кісель
Пры сённяшнім асартыменце прадуктаў у крамах, калі круглы год даступныя свежыя садавіна і гародніна, прадаюцца ў выглядзе паўфабрыкатаў вегетарыянскія катлеты і нават посны маянэз, што ні кажэце, а для тых, хто трымаецца пастоў, вялікае праблемы з ежай няма. Нашы продкі некалі такога выбару не мелі, іх рацыён быў куды скуднейшы і ў звычайны час, а тым больш у пост. Не ведаю, як дзе, а ў нас у Кулянах адной з самых частых страў пад час посту быў аўсяны кісель. (далее…)
Са святам 8 сакавіка!
.
Вандроўка
От люблю я гэтую песню Баранавіцкага гурта вандроўных музыкаў «Фэст»:
Коляды
Было тры Каляды: пераша — Ражаство Хрыстово, другая — Новы год (Шчодры) і трэця Каляда — Крашчэннё.
З Новым годам і Калядамі!
Дарагія землякі!
Шчыра віншуем вас з надыходзячымі святамі — Новым годам і Калядамі!
Няхай 2020-ты прынясе нам усё толькі самае найлепшае! Шчасця, здароўя і дабрабыту ўсім!
Знайшла спосаб
Куляны, як вядома, згарэлі ў першыя дні вайны. Да зімы людзі паспелі зямлянкі хоць нейкія парабіць, дый гэтак і перазімавалі, а некаторыя то і не адну зіму. Зямлянку, вядома што, было зрабіць лягчэй, чым паўнавартасную хату. Аднак вайна-вайною, але жыццё, як той казаў, ідзе сваім шляхам і сваім парадкам: людзі паміраюць і нараджаюцца, кахаюцца і жэняцца. Гэтую хаду жыцця не спыніць – так прырода захацела, як пісаў паэт. (далее…)
Дмитро Гнатюк — Рідна мати моя (Пісня про рушник)
Хароша, чыста…
Адна кулянская цётка за нешта прастаўлялася трактарысту, ці, як кажуць у нас у Кулянах, адгоджвалася. Можа калі якія картоплі з сотак прывёз, ці яшчэ што. Можа і авансам нават чарку трэба было наліць — калі трактарыст просіць, то дзе ты адмовіш, чалавек жа патрэбны. (далее…)