Сёння майму дзеду, Рошчанку Мікалаю Восіпавічу, споўнілася б 85 год. Прапаную некаторыя здымкі ў гонар яго нараджэння.
Гэты здымак зняты ў г. Роўна, дзе дзед (cправа) служыў, напэўна з канца 40-х, але хто стаіць побач, невядома. Пад час вайны дзед быў яшчэ замалы для арміі. У дадатак, ягоны бацька, Восіп Восіпавіч, загінуў, калі дзеду было 12 год, і дзед Коля застаўся за старэйшага ў хаце (у дзеда ёсць яшчэ малодшая сястра ў Ружане).
Гэты здымак падпісаны 1-ым кастрычнікам 1952 г., зроблены ў Ружане. Вядома, сацыяльных сетак на той час не было, але людзі і тады любілі рабіць прыгожыя халасцяцкія фота.
А вось гэта шлюбнае фота з лютага 1955-га. Побач Прэдка Марыя Міхайлаўна.
Хутчэй за усё, гэта ў 60-х ці 70-х.
А тут здымала ўжо я, недзе ў 2000-х. Дзед быў вельмі гаспадарлівы.
Здаецца, як хутка пралятае жыцце, і колькі можа выпасці на лёс аднаго чалавека!
Заклікаю ўсіх пераняць Волін прыклад! На жаль, мы дажыліся ўжо да таго, што некаторыя і бацькоў сваіх дзень нараджэння не памятаюць, не тое, што каб дзеда ці бабы. А між тым, захоўваць памяць пра сваіх продкаў, успамінаць іх, нагадваць пра іх — справа важная і пачэсная. Скарыстайцеся магчымасцю, якую дае вам наш сайт, — нагадайце нам пра свайго дзеда ці бабу, прадзеда ці прабабу, нават, калі вы не ведаеце іх дня нараджэння, а калі ведаеце, то тым больш. Пабачыце, яны вам будуць спрыяць з таго свету за тое, што вы іх памятаеце.