Едзем учора па абедзе ўжо з Кулян, адно каля Дуброўскага скорая стаіць, Алёша Ліс, нехта там яшчэ. Прыпыніліся, пытаемся:
— А што з Дуброўскім?
А Ліс кажа:
— Памёр.
А што ўжо там і як, мы не распытваліся, паехалі.
Эх, Марозава!..
Едзем учора па абедзе ўжо з Кулян, адно каля Дуброўскага скорая стаіць, Алёша Ліс, нехта там яшчэ. Прыпыніліся, пытаемся:
— А што з Дуброўскім?
А Ліс кажа:
— Памёр.
А што ўжо там і як, мы не распытваліся, паехалі.
Эх, Марозава!..