Ой, міленькі мой, што ж мы нарабілі –

Што было ў каморы, то мы ўсё прапілі!

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Было ў нас ў каморы жыта –

Ты мне сказаў нясці да жыда.

 

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Была ў нас ў каморы грэчка –

Ты мне сказаў нясці да Гэршка.

 

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Было ў нас яшчэ пуд солі –

Ты мне сказаў нясці да Сроля!

 

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Было ў нас ў каморы сало –

Ды мне сказаў нясці да Сары!

 

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Ой, міленькі мой, што ж мы нарабілі –

Што было ў каморы, то мы ўсё прапілі!

 

Ты піў і я піла, ты казаў, а я насіла

І ўсё на гарэлку!

 

Запісана ў 1992 годзе ад Клаўдзіі Андрэеўны Калач (1920 г.н.), в. Куляны, Пружанскі раён Брэсцкай вобл.