Сярод шматлікіх матэрыялаў, што змяшчаліся гэтымі днямі ў розных сродках масавай інфармацыі з нагоды 17 верасня — дня, калі ў Заходнюю Беларусь прыйшлі гэтак званыя «першыя Саветы», — маю ўвагу прыцягнулі савецкія прапагандысцкія плакаты, а менавіта тое, якімі на іх прадстаўлены «гаротныя» беларусы.
Author Archives: Аляксандр Горбач
Верасень, а ў Зеляневічах зацвіў каштан
Рэвізская сказка ад 1816 г. аб жыхарах вёскі Куляны — скан
Абяцаў некалькі месяцаў таму выкласці сканы рэвізскай сказкі аб нашых далёкіх продках, што жылі ў Кулянах аж у 1816 годзе, — выконваю. Знаёмцеся са свімі прапрапрадзедамі і прапрапрабабулямі 🙂 Арыгінал, нагадаю, захоўваецца ў Нацыянальным гістарычным архіве ў г. Гродна (ф. 24. воп. 7. спр. 467, арк. 117 — 122). Прама з чытальнай залы архіва раблю публікацыю, бо некаторыя, я так мяркую, ужо зачакаліся. Далей
Ой, на дубочку
Рэвізскія сказкі ад 1816 г. аб жыхарах Кулян і вакольных вёсак
Рэвізскія сказкі — гэта пайменныя спісы насельніцтва пэўнага населеннага пункта або маёнтка ў Расійскай імперыі 18-19 стагоддзяў, якія змяшчалі звесткі пра колькасць, геаграфічнае размяшчэнне, саслоўны і нацыянальны склад насельніцтва, а таксама ўзрост і сямейнае становішча. Свайго роду, гэткі перапіс насельніцтва быў. Рабілася гэта ў мэтах уліку плацельшчыкаў падушнага падатку. У Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі ў г. Гродна (ф. 24, воп. 7, с. 467) захоўваюцца рэвізскія сказкі ад 11 сакавіка 1816 г. аб жыхарах Кулянаў (арк. 118 — 122) і бліжэйшых вёсак. Далей
За дождж
Якуб Колас
Ну ж была вясна сухая –
Люд такой не памятаў!
Як уляжа, як зайграе,
Дык канца сабе не мае
Сухавей, каб ён прапаў!
Так і дудзіць, так і дудзіць
Ад усходу да цямна,
Проста вушы намарудзіць
Ды пяскі ў палях абудзіць, —
Ну ж вясна была, вясна! Далей
Міхась Забэйда-Суміцкі і Павел Пракапеня: землякі, антыподы, сапернікі
Адразу за Ружанамі ў накірунку Гародні ёсць ростань: налева – Ваўкавыск, направа – Зэльва. Далей у ваўкавыскім напрамку першая вёска Шэйпічы – радзіма калісьці знакамітага на ўсю Еўропу опернага спевака Міхася Забэйды-Суміцкага. А ў зэльвенскім напрамку першая вёска будзе Заполле – радзіма другога не менш славутага рыхтык у тым самым часе опернага спевака Паўла Пракапені. Далей
Май
Гісторыя ружанскага кургана. Са 127 загінулых абаронцаў вядомыя імёны толькі 12
Піша Марына Вакульская, «Раённыя будні»:
Святочная дэманстрацыя ў Дзень Перамогі — бадай, адзін з самых яркіх успамінаў з майго дзяцінства. Шмат гадоў таму ў Ружанах вялікая парадная калона рухалася ад мясцовага стадыёна праз увесь пасёлак і ажно да самага кургана, які знаходзіцца на шашы, што вядзе на Ваўкавыск. Менавіта тут, побач з велічным танкам, які і сёння не перастае прыцягваць увагу праезджых, праходзілі ўрачыстыя мітынгі ў гонар Вялікай Перамогі. У тым ліку з-за таго, што ў іх удзельнічалі дзясяткі пераможцаў, гэтыя штогадовыя мітынгі каля танка, напэўна, назаўсёды застануцца для мяне самымі відовішчнымі…
З Днём Перамогі, кулянцы!
Часцей, часцей прыпамінай…
Імёны паўшых смерцю храбрых
За родны край, наш мілы край, –
Каб над зямлёй, што млела ў ранах,
Плыў гэты сіні-сіні ранак,
Цвіў гэты белы-белы май, –
Часцей, мой друг, прыпамінай!
Прыпамінай часцей, мой друг,
Імёны тых, што ўсё зрабілі –
Вышэй усіх тваіх заслуг,
Што, як і ты, да слёз любілі
Маністы ўвосень на рабіне
І ў ліпкіх смолках майскі луг, –
Не забывай пра іх, мой друг!..
Ніл ГІЛЕВІЧ